การยืดเหยียดเป็นเรื่องสำคัญ!
เรารู้ว่า การยืดเหยียดเป็นเรื่องสำคัญ แต่ยืดแบบไหนถึงจะเวิร์ค – หลายคนอาจไม่รู้
การยืดเหยียดแบบหน่ึงที่สำคัญ คือ Passive Stretching ซึ่งชื่อก็บอกอยู่แล้วนะครับ ว่าเราต้อง Passive คือไม่สามารถทำได้เอง แต่ต้องอาศัยผู้ช่วย ไม่ว่าจะเป็นคนหรืออุปกรณ์ช่วยก็ตาม (ดูรายละเอียดได้ที่นี่)
ปกติแล้ว เรายืดด้วยตัวเองก็ได้ แต่การยืดด้วยตัวเอง ส่วนใหญ่จะไม่เพียงพอสำหรับการยืดกล้ามเนื้อให้ครบทุกมัด
ยกตัวอย่างเช่น สะโพกของเราคือจุดรวมตัวของกล้ามเนื้อหลายมัดที่ส่งผลต่อการเคลื่อนไหวของขาเราทั้งหมด ไม่ว่าจะยก เตะ กาง หุบ ซึ่งเราล้วนใช้งานมันทุกวัน แถมสะโพกยังเป็นจุดเชื่อมต่อของสันหลังอีกด้วย ทำให้กล้ามเนื้อมัดต่างๆ บริเวณสะโพกมีการเกาะตัวที่ซับซ้อน การยืดให้ครบทุกมัดทำได้ไม่ง่าย โดยเฉพาะมัดที่อยู่ใกล้กระดูกเช่น Iliopso กล้ามเนื้อมัดสำคัญของกลุ่ม Hip Flexor ที่ใช้งานตลอด เวลาเราก้มตัว ยกขา เดิน วิ่ง เป็นมัดที่อยู่ติดกระดูกสันหลังและเชิงกราน
กล้ามเนื้อที่ซับซ้อนแบบนี้ จะยืดให้ ‘ถึง’ จริงๆ จึงทำได้ยาก (https://en.m.wikipedia.org/wiki/Muscles_of_the_hip) การขยับแขนของเราก็เช่นกัน ต้องอาศัยกล้ามเนื้อหลายมัดทั้งบริเวณอก หัวไหล่ ที่สำคัญคือกล้ามเนื้อรอบๆ สะบัก ซึ่งมีความซับซ้อนไม่แพ้กัน การคลายกล้ามเนื้อบริเวณสะบักจึงต้องอาศัยการยืดหลายๆ ตำแหน่งประกอบกัน (https://en.m.wikipedia.org/wiki/Scapula)
ถ้าคุณรู้สึกว่าการยืดเหยียดเองที่บ้านอาจไม่เพียงพอ และอยากลองการยืดแบบ Passive Stretching ก็อาจต้องให้ผู้เชี่ยวชาญช่วย เพื่อจะได้ยืดกล้ามเนื้อได้ถูกต้องและแม่นยำ และ Stretch me ก็มีนักกายภาพบำบัดผู้เชี่ยวชาญ พร้อมให้บริการได้ตรงจุด